Ze smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci 8 czerwca 2022 roku Pani Prof. dr hab. Eweliny Kantowicz, geograf regionalnej.
Profesor Ewelina Kantowicz, urodziła się 24 kwietnia 1940 roku w Łodzi. W 1963 roku ukończyła studia wyższe z geografii ekonomicznej na Uniwersytecie Jagiellońskim. Pierwszą pracę podjęła w Katedrze Geografii Regionalnej Świata w Instytucie Geografii na Uniwersytecie Warszawskim. Zajmowała się głównie relacjami przyroda-człowiek w Afryce. W 1974 roku obroniła pracę doktorską pt. „Naturalne warunki rozwoju uprawy roślin na pograniczu lasu i sawanny w Afryce”. Rok akademicki 1975/76 spędziła w Egipcie, jako stypendystka Ministerstwa Rolnictwa w Kairze. Rozprawa „Przyrodnicze bariery rolniczego zagospodarowania ziemi w strefie suchej” była podstawą nadania Jej w 1984 roku stopnia doktora habilitowanego. Wyniki dalszych badań, dotyczących klimatycznych i glebowych zasobów rolnictwa w tej strefie oraz zagrożeń środowiskowych występujących na obszarach nawadnianych, opublikowała w książce „Strefa sucha – zasoby i zagrożenia rolnictwa (1999), za którą otrzymała nagrodę. Przez kilkanaście lat uczestniczyła w pracach polsko-francuskiego zespołu badawczego „Languedoc-Mazowsze”, prowadzącego w latach 80. i 90. studia porównawcze nad rozwojem lokalnym w Polsce i we Francji. Owocem badań nad problematyką człowiek-środowisko były liczne artykuły poświęcone różnym zagadnieniom metodologicznym geografii, a geografii regionalnej w szczególności. Przedstawiła w nich m.in. koncepcję geografii regionalnej jako dyscypliny badającej relacje między środowiskiem przyrodniczym a różnymi formami działalności człowieka.
W Jej działalności dydaktycznej szczególną rolę pełniły studia terenowe. W Sudetach, przez blisko 40 lat, wprowadzała studentów w tajniki terenowych badań geograficznych, uczyła obserwować, interpretować i rozumieć otaczający krajobraz. Każda forma obcowania z „terenem” sprawiała Jej dużą przyjemność. Już podczas studiów w Krakowie dzieliła czas między naukę i tatrzańskie wspinaczki. Swoją fascynację górami przekazywała później nie tylko studentom, ale i szerokim rzeszom Polaków w popularnonaukowych programach telewizyjnych o Tatrach i Sudetach. Ciekawość świata zaprowadziła Ją w odległe jego regiony. W trakcie zawodowych i turystycznych podróży poznała Afrykę i Spitsbergen, Australię i Bliski Wschód, Amerykę Środkową i Syberię, a także liczne zakątki Europy.
Na uniwersytecie pełniła różne ważne funkcje. W latach 1991-93 kierowała wydziałowym Studium Doktoranckim, od roku 2000 przez dziesięć lat kierowała Zakładem Geografii Regionalnej, a przez dwadzieścia lat była Kierownikiem Międzywydziałowych Studiów Ochrony Środowiska UW. Ochrona środowiska stała się z czasem drugim, obok geografii regionalnej, polem działalności. Jest współautorką podręcznika akademickiego „Ekologia i ochrona środowiska” (2005).
W 2005 roku otrzymała tytuł naukowy profesora nauk o Ziemi. W 2010 roku przeszła na emeryturę.
Uhonorowana m in. Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz wielokrotnie nagradzana nagrodami Rektora Uniwersytetu Warszawskiego, w tym jedną nagrodą zespołową. Jako wymagający wykładowca wysoko stawiała studentom poprzeczkę, nie zapominając przy tym o szacunku, sprawiedliwości i otwartości na rzeczowe dyskusje, które sobie bardzo ceniła. Swoją pracę dydaktyczną, naukową i organizacyjną wykonywała z ogromnym zaangażowaniem, traktując ją niezmiennie jako pro publico bono.
Zachowamy Ją w naszej wdzięcznej pamięci.
Dziekan i pracownicy WGSR UW
Uroczystość pogrzebowa odbędzie się 21 czerwca 2022 r. o godz. 11:00 w Kościele Sióstr Wizytek w Warszawie (u. Krakowskie Przedmieście 34). Odprowadzenie zmarłej na miejsce wiecznego spoczynku na Cmentarz w Dąbrowie Górniczej (ul. Myśliwska 9, kwatera nr 5/113) nastąpi 22 czerwca o godz. 14:00.