Dla Autorów

For Authors

Formularz recenzji

 

[section=Ogólne zasady wydawnicze]

Prace i Studia Geograficzne są recenzowanym czasopismem wydawanym przez Wydział Geografii i Studiów Regionalnych Uniwersytetu Warszawskiego. W czasopiśmie publikowane są artykuły reprezentujące dyscypliny wiodące czyli nauki o Ziemi i środowisku oraz geografię społeczno-ekonomiczną i gospodarkę przestrzenną, a także pokrewne m.in. nauki socjologiczne, o polityce i administracji, o kulturze fizycznej czy architekturę i urbanistykę. Publikowane są oryginalne artykuły naukowe o charakterze teoretycznym, empirycznym, metodycznym lub przeglądowym.
Zapraszamy Autorów do współpracy z naszym czasopismem.

[endsection]

[section=Zasady etyki]

Redakcja czasopisma dokumentuje wszelkie przejawy nierzetelności naukowej, w tym naruszania zasad etyki obowiązujących w nauce. Wszelkie wykryte przypadki nierzetelności naukowej będą demaskowane, włącznie z powiadomieniem odpowiednich podmiotów (instytucje zatrudniające autorów, towarzystwa naukowe, stowarzyszenia edytorów naukowych itp.).

Autor zgłaszając artykuł do Prac i Studiów Geograficznych poświadcza na piśmie, iż nie jest on procedowany w innym czasopiśmie lub monografii. Zobowiązuje się także do przestrzegania zasad ghostwriting i guest authorship oraz podpisuje umowę o przeniesieniu praw autorskich.

Poświadczenie w/w stanu rzeczy oraz zgoda na publikację na zasadach bezpłatnej, nieograniczonej terytorialnie i czasowo, niewyłącznej licencji wymagana jest od autora zgłaszającego tekst do procesu wydawniczego i stanowi jego warunek. Umowa o publikacji wchodzi w życie z chwilą zatwierdzenia tekstu do edycji (po dwóch pozytywnych recenzjach i decyzji redaktora prowadzącego lub Komitetu Redakcyjnego). Umowa o przeniesieniu praw autorskich stanowi podstawę prawną umożliwiającą publikację artykułu w Pracach i Studiach Geograficznych.

[endsection]

[section=Przyjmowane tekstu]

Artykuł w formacie Microsoft Word (doc. lub docx.) i w pdf. prosimy przesłać w formie elektronicznej na adres Redakcji: pisg.redakcja@uw.edu.pl.

Tekst powinien stanowić pracę niepublikowaną i nie przewidzianą do publikacji w innym wydawnictwie.
Tekst powinien być zaakceptowany przez ewentualnych współautorów, ponieważ po przyjęciu pracy do druku każdy współautor przekazuje indywidualnie prawa autorskie Redakcji. Dostarczona praca nie może naruszać w niczym praw autorskich osób trzecich, ani niczyjego prawa własności.

Artykuł powinien być napisany poprawnym językiem zachowującym zasady gramatyki języka polskiego (angielskiego), wstępnie złożony, tzn. ryciny i tabele powinny się znajdować w odpowiednich miejscach w tekście. Dodatkowo ryciny powinny być przesłane w oddzielnych plikach w jednym z następujących formatów: .jpg, .bmp, .gif, Tif, Corel. Nazwy plików z rycinami powinny zawierać numer ryciny i jej tytuł (lub fragment tytułu) pozostający w zgodzie z numeracją rycin w tekście.
Duże tabele również powinny być przesłane w oddzielnych plikach.

Minimalna objętość artykułu nie powinna być mniejsza (łącznie z ilustracjami, tabelami, spisem literatury i streszczeniem ) niż 12 stron znormalizowanego maszynopisu (format A4, 30 wierszy na stronie, około 60 miejsc znakowych w wierszu, margines z lewej strony – 3,5 cm).

Przed złożeniem tekstu do Redakcji zaleca się korektę językową oraz weryfikację streszczenia i podpisów zamieszczonych w języku angielskim przez native speakera.

Każdy tekst powinien zawierać informacje o autorze/autorach (imię i nazwisko, afiliacja instytucjonalna, email).
Jeżeli zachodzi taka potrzeba, to powinna być podana informacja o źródłach finansowania badań lub powstania artykułu naukowego (na końcu).

[endsection]

[section=Układ artykułu]

Na pierwszej stronie należy umieścić:
− imię i nazwisko Autora(-ów), afiliację instytucjonalną, adres(y) instytucjonalny(e), e-mail(e) Autorów. Dane Autora(-ów) nie powinny pojawiać się już w innym miejscu pracy,
− tytuł pracy w języku polskim,
− tytuł pracy w języku angielskim,
− słowa kluczowe w języku polskim i angielskim (Keywords),
−zarys treści w języku polskim i angielskim (abstract): 3-5 zdania (problem badawczy, najistotniejszy rezultat i najważniejsze wnioski).

Tekst właściwy powinien składać się ze:
− wstępu (wprowadzenia), zawierającego wyraźnie określoną problematykę badawczą, odniesienia do dotychczas opublikowanych wyników badań oraz sprecyzowany cel (lub cele) badawcze,
− zatytułowanych rozdziałów (części)
− wniosków lub podsumowania.
Złożony tekst powinien być pozbawiony zaznaczonych wyróżnień i podkreśleń.
Literatura – powinna być listą prac, do których Autor odwołuje się w artykule.

[endsection]

[section=Tekst]

Tekst powinien składać się ze wstępu (wprowadzenia) i zatytułowanych rozdziałów (części) oraz wniosków lub podsumowania. Złożony tekst pozbawiony jest zaznaczonych wyróżnień i podkreśleń. Ilustracji i tabel nie należy wklejać do tekstu, lecz drukować je na oddzielnych stronach. W tekście należy zaznaczyć proponowane miejsce ich zamieszczenia. W cudzysłowie podajemy tylko cytaty, jeśli nie są wyodrębnione w inny sposób (np. inną wielkością lub krojem pisma). Oprócz tytułów książek i czasopism (wydawnictw seryjnych) kursywą piszemy zwroty obcojęzyczne wplecione w tekst polski. W tekście przy powoływaniu się na piśmiennictwo, prosimy o podanie nazwiska autora oraz rok publikacji, np. (Wiśniewska 2010, Malinowska 2009) lub według J. Kondrackiego (1990), a przy cytowaniu również numer strony, np. według A. Nowaka (1995, s. 5). W powołaniach na więcej prac tego samego autora, które ukazały się w tym samym roku podaje się: (Lencewicz 1936a, 1936b). W przypadku wspólnej publikacji dwóch autorów podaje się: (Zaborski, Wrzosek 1939), a trzech i więcej autorów: (Malinowski i in. 1996).

Tabele powinny być opracowane w programach MS Word lub Excel. Każda tabela powinna zawierać zwięzły tytuł (w języku polskim i angielskim) i kolejny numer (cyframi arabskimi u góry) oraz źródło danych (u dołu). Główka tabeli powinna być dwujęzyczna. W miarę możliwości prosimy również o dwujęzyczną polsko-angielską treść tabeli. Należy unikać tabel przekraczających format strony wydruku, nie stosować edycji ramek, cieniowania wierszy i kolumn.

[endsection]

[section=Formatowanie tekstu]

Tytuł artykułu oraz tytuły poszczególnych jego części powinny być napisane pogrubioną czcionką (bold). Podrozdziałów nie należy opatrywać numeracją porządkową.

Tekst główny:
− powinien być pisany czcionką Times New Roman 12 pkt. z zastosowaniem interlinii między wierszami 1,5 i wyrównany obustronnie (wyjustowany);
− każdy akapit powinien się rozpoczynać od wcięcia (tabulacji). Tabulatory powinny być ustawione na 1 cm;
− przed kropką, przecinkiem, średnikiem, dwukropkiem nie stawiamy spacji, natomiast po kropce, przecinku, średniku, dwukropku stawiamy spację;
− zwroty obcojęzyczne (łacińskie, francuskie, angielskie etc.) piszemy kursywą (czcionką pochyłą), np.:
We współczesnym ujęciu turystyki kulturowej, którą określa też mianem turystyki dziedzictwa kulturowego (ang. cultural heritage tourism), wyróżnia się trzy zasadnicze elementy…
Stanowiące podstawę koncepcji sformułowanej przez V.L. Smith (1996), tytułowe 4H nawiązują do określeń w języku angielskim –habitat (środowisko), heritage (dziedzictwo), history (historia) i handicrafts (rękodzieło).
Europejski Fundusz Społeczny – to instrument par excellence umożliwiający tworzenie nowych miejsc pracy i zatrudnienia…
− kursywą należy zapisywać również tytuły książek, wierszy, artykułów, np. Sustainable tourism management;
− tytuły periodyków (czasopism, gazet)oraz serii wydawniczych – również zapisujemy kursywą, np. Tygodnik Powszechny, Dokumentacja Geograficzna, Przegląd Geograficzny, Polityka, Gazeta Wyborcza;

Tabele:
− powinny być opracowane w programach MS Word lub Excel;
− sformatowane tabele w układzie pionowym powinny mieć maksymalnie 15,5 cm szerokości, a w układzie poziomym – 23 cm x 14 cm ;
− treść tabeli – czcionką 9 lub 10 pkt., z zastosowaniem interlinii 1.
− każda tabela powinna mieć kolejny numer (zapisany cyframi arabskimi) oraz zwięzły tytuł (w języku polskim i angielskim);
− numery i tytuły tabel powinny być podane nad tabelami, wyrównanie lewostronne, bez kropki na końcu;
− pod tabelą powinno być podane źródło (w języku polskim i angielskim);
− główka tabeli powinna być dwujęzyczna (j. polski i j. angielski). W miarę możliwości prosimy również o dwujęzyczną polsko-angielską treść tabeli;
− prosimy nie stosować edycji ramek, cieniowania wierszy i kolumn.
Przykład prawidłowego zapisu dla tabel:
Tabela 1. Cechy charakterystyczne typów przestrzeni turystycznej
Table 1. The characteristic features of the tourist space types

Typ przestrzeni The type of space	Natężenie ruchu turystycznego The intensity of tourist movement	Zagospodarowanie turystyczne Tourist facilities	Główna funkcja turystyczna The main tourist function
Przestrzeń eksploracji The exploration space	Minimalne Minimal	Brak Lack	Poznawcza Cognitive
…	…	…	…

Źródło: opracowanie własne na podstawie Liszewski (1995, s. 95).
Source: author’s elaboration based on Liszewski (1995, p. 95).

Ilustracje:
− wszystkie ilustracje (wykresy, schematy, mapy i fotografie),o odpowiedniej jakości, powinny się znajdować w odpowiednich miejscach w tekście. Dodatkowo powinny być przesłane w oddzielnych plikach w jednym z następujących formatów: jpg, *. bmp, *. gif, *. Tif, Corel Draw. Nazwy plików z ilustracjami powinny zawierać numer ryciny (lub fotografii) i jej tytuł (lub fragment tytułu) pozostający w zgodzie z numeracją ilustracji w tekście;
− należy stosować oddzielną numerację dla rycin (wykresy, schematy, mapy) i dla fotografii;
− minimalna akceptowana rozdzielczość ilustracji wynosi 300 dpi, a w szczególnych przypadkach pożądana jest 600 dpi;
− utrzymanie dobrej jakości ilustracji po konwersji wymaga stosowania 9 pkt minimalnej wielkości czcionki, a linie wykresów powinny mieć co najmniej 0,2 mm grubości;
− każda rycina i fotografia powinna mieć kolejny numer (zapisany cyframi arabskimi) oraz zwięzły tytuł (w języku polskim i angielskim);
− numery i tytuły rycin/fotografii powinny być podane pod rycinami/fotografiami, wyrównanie lewostronne, bez kropki na końcu;
− pod tytułem ryciny/fotografii powinno być podane źródło (w języku polskim i angielskim);
− w przypadku map, obowiązkowe jest podanie jej tytułu (w nazwie ryciny), legendy (najlepiej pod lub obok właściwej mapy), a także umieszczenie skali – w formie podziałki liniowej, a nie zapisu liczbowego lub skali mianowanej;
− jeżeli ilustracja pochodzi z innej publikacji, Autor powinien załączyć zgodę na jej opublikowanie;

Mapy załącznikowe:
– Projektując mapę lub inną ilustrację leży uwzględnić format publikacji. Mapy mogą mieć maksymalnie format 150 x 220 mm, łącznie z miejscem na podpis.
– Na mapach (z wyłączeniem map czysto statystycznych) należy oznaczyć współrzędne geograficzne; siatkę geograficzną, lub współrzędne na ramkach mapy.
– Należy właściwie dobrać odwzorowanie. Nie stosujemy Merkatora szczególnie dla wyższych szerokości geograficznych. Dla Polski, stosujemy odwzorowanie stożkowe, najlepiej z oznaczonym środkowym południkiem.
– Na każdej mapie konieczna jest poprawnie wykonana podziałka liniowa w km.
– Należy zawsze wprowadzać rozróżnienie „woda – ląd”, np. wody kilkuprocentowym rastrem, gdy tematem mapy jest ląd, pozostający biały.
– Znaki w legendzie należy pogrupować, np. punktowe, liniowe powierzchniowe.
– Znaki w legendzie muszą być identyczne (wielkość, barwa) ze znakami na mapie.
– Znaków punktowych i liniowych nie umieszcza się w prostokątach. W prostokątach (a nie kwadratach !) umieszcza się graficzne wzorce powierzchni (barwa, deseń) dotyczące np. gleb, typów roślinności.
– Niedopuszczalne jest numerowanie oznaczeń w legendzie i przenoszenie objaśnień do podpisu pod mapą. Objaśnienie musi być obok znaku w legendzie.
– Legendy dotyczące tzw. metod ilościowych (kartogram, kartodiagram, izolinie) należy opracować zgodnie z zaleceniami podanymi w podręczniku: M. Pieniążek, M. Zych, Mapy statystyczne. Warszawa, GUS, 2017.
– Mapy powinny być zapisane w formacie PDF z możliwością edycji.
– Mapy skanowane powinny mieć rozdzielczość 300-600 dpi. Należy je zapisać w formacie TIF lub PNG. Należy unikać zbyt dużych zmniejszeń, gdyż mapy i ilustracje mogą stać się nieczytelne.

Przypisy i powoływanie się na literaturę w tekście
− Źródła, na które się powołujemy, zapisujemy stosując przypis w tekście w nawiasach zwykłych, np.:
Wieloaspektową definicję centrum miasta przedstawił A. Wallis (1990).
Turystyka kulinarna jest traktowana jako jedna z form turystyki kulturowej (Kowalczyk 2008; Mikos von Rohrscheidt 2008; Jędrysiak 2010).
− Jeśli cytowana pozycja ma dwóch autorów, to oba nazwiska należy umieścić w przypisie, np.:
W polskiej literaturze naukowej pojęcie i definicja przestrzeni turystycznej pojawiły się pod koniec lat 70. XX wieku (Warszyńska, Jackowski 1978).
C.M. Hall i M. Macionis (1998) pokazują na przykładzie Australii i Nowej Zelandii znaczenie ekoturystyki dla rozwoju obszarów wiejskich.
− Jeśli cytowana pozycja ma trzech lub więcej autorów, to w przypisie umieszczamy nazwisko tylko pierwszego z nich, zgodnie z poniższym wzorem:
Tempo i charakter procesów transformacji obszarów wiejskich są odzwierciedleniem procesów globalizacji (VillarioPérez i in. 2009).
Według T. Raimbaulti in. (2014), TripAdvisor stanowi bazę danych coraz częściej wykorzystywaną do analizy zachowań turystów.
− Przy dokładnym cytowaniu zawsze należy podać numer strony, z której cytat pochodzi, a sam cytat należy umieścić w cudzysłowie, np.:
Według E. Wolfa (2004, s. 6), turystyką kulinarną jest „podróżowanie w celu poszukiwania i smakowania gotowych potraw i napojów”.
− W przypisach podających cytowane źródła nie stosujemy łacińskich ani polskich zwrotów takich, jak: ibidem, op. cit., tamże itp.
− Przy powoływaniu się na strony internetowe, w przypisie należy podać adres strony (bez hiperłącza) i datę dostępu: (http://www.worldbank.org, 25.08.2017).
− Wszystkie cytowane pozycje muszą być wykazane w spisie literatury.

[endsection]

[section=Literatura]

Spis literatury:
− Publikacje w spisie literatury powinny być ułożone w kolejności alfabetycznej według nazwisk autorów. Nazwiska z partykułą (np. De, de, di, Van, von) należy zamieścić pod literą partykuły.
− Zapisu publikacji pisanych alfabetem niełacińskim należy dokonać w formie fonetycznej.
− Jeśli w spisie literatury znajduje się kilka pozycji tego samego autora, to ich kolejność ustalamy według roku wydania – od najstarszej do najnowszej publikacji.
− Jeżeli w wykazie literatury znajduje się kilka prac tego samego autora wydanych w tym samym roku, to zachowujemy porządek alfabetyczny według pierwszych liter tytułu pracy, a przy roku wydania umieszczamy kolejno małe litery alfabetu a, b, c… itd. w celu łatwiejszego cytowania literatury w tekście.
− Jeżeli tekst posiada numer DOI, należy go podać na końcu notki bibliograficznej.
− W notkach bibliograficznych dotyczących tekstów tłumaczonych na język polski, należy podać inicjały i nazwisko autora przekładu.
− W przypadku tekstów pozyskanych ze źródeł internetowych, w notce bibliograficznej należy podać adres strony (z wyłączeniem hiperłącza) i datę dostępu.

Przykłady obowiązującego zapisu bibliograficznego w „Pracach i Studiach Geograficznych”
Książki
Bigio A. G., 2010, The sustainability of Urban Heritage Preservation. The case of Marrakesh, Inter-Amerciam Development Bank, New York.
Childress D.H., 2000, Zaginione miasta i pradawne tajemnice Ameryki Południowej, przeł. K. Kurek, Wyd. Amber, Warszawa.
Mironienko N.S., Twardochlebow I.T., 1981, Rekreacionnaja gieografia, Izdatelstwo Moskowskogo Uniwersiteta, Moskwa.
Terminologia turystyczna. Zalecenia WTO, 1995, ONZ-WTO, Warszawa.

Rozdział w książce
Mileska M.I., 1985, Zarys historii odkryć geograficznych, [w:] J. Barbag (red.), Geografia świata, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa, 5-28.
Wyss F., 2003, Basic introductory report: analysis of rural tourism in the Americas, [w:] El turismo rural en las Américas y su contribución a la creación de empleo y a la conservación del patrimonio, World Tourism Organization, Asunción (Paraguay), 69-115.

Artykuł w czasopiśmie
De Groot R.S., 1983, Tourism and conservation in the Galapagos Islands, Biological Conservation, 26, 291-300.
Krzymowska-Kostrowicka A., 1995, Z problematyki badawczej zachowań turystyczno-rekreacyjnych w środowisku przyrodniczym, Turyzm, 5, 2, 65-76.
Xing G., Wang H., Yang Z., Bi N., 2016, Spatial and Temporal Variation in Erosion and Accumulation of the Subaqueous Yellow River Delta (1976-2004), Journal of Coastal Research, 74, 32-47, DOI: 10.2112/SI74-004.1

Materiały konferencyjne
Raimbault T., Chareyron G., Krzyzanowski-Guillot C., 2014, Cognitive Map of Tourist Behavior based on Tripadvisor, Big Data (Big Data), 2014 IEEE International Conference, 55-57.

Dokumenty, akty prawne
Program rozwoju produktów turystyki aktywnej i kulturowej w woj. mazowieckim, 2008, Polska Agencja Rozwoju Turystyki S.A., Warszawa, http://www.mrot.pl/294 (13.04.2010).
Ustawa z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, Dz.U. z 2003 r., nr 162, poz.1568.
Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody, Dz.U. z 2004 r., nr 92, poz. 880.

Źródła internetowe:
http://jurassiccoast.org/discover/gateways-to-jurassic-coast/branscombe (25.10.2017)
www.adriatic.hr/pl/przewodnik/parki-narodowe (13.05.1017)
www.gus.gov.pl (24.09.2016)

[endsection]

[section=Akceptacja materiału i korekta]

Nadesłany materiał jest przedmiotem oceny członków Komitetu Redakcyjnego oraz 2 recenzentów z jednostki innej niż Autor. Recenzje są wykonywane z zachowaniem obustronnej anonimowości. Autorzy otrzymują recenzje w celu ustosunkowania się do uwag. Ostateczne decyzje dotyczące przyjęcia, odrzucenia lub konieczności wprowadzenia poprawek są podejmowane przez Komitet Redakcyjny. Odrzucone materiały będą zwracane Autorom. Artykuły publikowane są zarówno w postaci analogowej (papierowej) jak i elektronicznej (pdf on-line) wersji.

Uwaga! Teksty nie spełniające zasad przedstawionej powyżej instrukcji wydawniczej będą odsyłane do Autorów w celu ich autokorekty i dopiero potem dopuszczone do procesu recenzyjnego.

[endsection]